H μεσαία τάξη στις φλόγες

Ο τυφώνας των ακινήτων αναμένεται να χτυπήσει τις πολυπληθείς λαϊκές συνοικίες, καθώς μελετάται γι' αυτές -εκτός όλων των άλλων- και αύξηση των αντικειμενικών αξιών μέχρι 30%, προκειμένου το κράτος να εισπράττει περισσότερους φόρους. Μια τέτοια εξέλιξη αναμένεται να πλήξει ιδιαίτερα τη δυτική Αττική, στην οποία κατοικούν φτωχά λαϊκά στρώματα.

Στην προχθεσινή τηλεοπτική παρέμβασή του ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας δήλωσε με σαφή τρόπο ότι από τα ακίνητα πρέπει να πάρουμε το 2013 περίπου 3,2 δισ. ευρώ και επιβεβαίωσε ότι το χαράτσι Βενιζέλου θα το πληρώνουμε εσαεί...

Οι τελευταίες καραμέλες

«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής  απ' ότι έχω ζήσει έως τώρα...

Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.

Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.

Εκπληκτικό κείμενο (από Γάλλο λογοτέχνη)

Γκρεμίστε όλη την Ελλάδα σε βάθος 100 μέτρων.

Αδειάστε όλα τα μουσεία σας, από όλον τον κόσμο.

Γκρεμίστε κάθε τι Ελληνικό από όλο τον πλανήτη.

Έπειτα σβήστε την Ελληνική γλώσσα από παντού.

Από την ιατρική σας, τη.. φαρμακευτική σας.

«ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» από την αρχή ή …τέλος;

Οι περισσότεροι αν όχι όλοι οι Δήμαρχοι και οι Περιφερειάρχες βρίσκονται ήδη εγκλωβισμένοι πολιτικά και επικοινωνιακά στη δίνη των προβλημάτων που απορρέουν από τον «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ».

Εξετάζοντας τη μέχρι σήμερα πορεία του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» διαπιστώνουμε ότι δικαιώνονται στις απόψεις τους όλοι εκείνοι που υποστήριζαν ότι μια τέτοια ριζική μεταρρύθμιση στη διοίκηση μιας ολόκληρης χώρας απαιτούσε εντατική προετοιμασία και ένα σχέδιο σταδιακής εφαρμογής.

Δούρειος ίππος στην Ελλάδα!

Σε κάθε μορφή κρίσης και κυρίως στην οικονομική, ευδοκιμούν φαινόμενα ‎‎«ευκαιριών». Όπως πολύ σωστά μερικοί οικονομολόγοι λένε, η «κρίση» για κάποιους ‎είναι συνώνυμη με την «ευκαιρία». Οι «ευκαιρίες» ποικίλουν ως προς το αντικείμενό τους, αλλά πάντως όλες ‎προσφέρουν μεγάλο έως τεράστιο κέρδος με ένα θεωρητικά μικρό αντίτιμο.

Η χώρα μας, περνώντας μια σειρά από κρίσεις (ηθική, πολιτισμική, οικογενειακή, ‎κοινωνική, εθνική, γεωργική, δημοκρατίας, ελευθερίας, παραδόσεως, συνειδήσεως ‎και πλήθος άλλων) κατέληξε στο τελευταίο τους στάδιο, αποτέλεσμα όλων των ‎υπολοίπων, αυτό της οικονομικής κρίσης. Με την σειρά τους, μια σειρά οικονομικών ‎ευκαιριών προκαλούν τον κάθε Έλληνα να τις «εκμεταλλευτεί».‎

Οι καρμίρηδες και εμείς

Η χώρα λοιπόν βρήκε προορισμό. Θα διαλευκάνει τι έγινε με την λίστα Λαγκάρντ. Αυτή την στιγμή καταθέτουν οι υπάλληλοι Παπακωνσταντίνου. Στην συνέχεια θα έχουμε τους υπαλλήλους Βενιζέλου (νομίζω έχει μεγαλύτερο ρόστερ). Μετά τους υπαλλήλους Παπανδρέου και αμέσως μετά τους υπαλλήλους Παπαδήμου.

Ο Πικραμένος προς το παρόν την γλυτώνει. Με τους υπαλλήλους θα βγάλουμε την βαρυχειμωνιά και μετά θα έρθουν οι συγγενείς. Παραλλήλως θα ακροασθούμε τους πρώην και νυν γραμματείς ΣΔΟΕ, φορολογικών και τελωνειακών θεμάτων, πληροφοριακών συστημάτων καθώς και τους διοικητές της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και της  ΕΥΠ (μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η ΕΥΠ έφερε πρώτη το 2010 την «λίστα» στην Ελλάδα).

«MΙΑ ΑΦΟΡΜΗ ΨΑΧΝΩ!…»

 ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΣΑΛΑΡΗΣ

Ενας από τους αναρίθμητους ανέργους, ο «Κώστας από  η Θεσσαλονίκη», που «μια αφορμή ψάχνει για να ξεσηκωθεί», είναι ίσως πιο πειστικός  από μένα.

Διαβάστε τι μου γράφει:

Κική Δημουλά στη Herald Tribune: "Θα ζήσουμε χειρότερα απ' ό,τι στη Χούντα"

Η Κική Δημουλά φιλοξενείται στο εξώφυλλο της  International Herald Tribune, την παγκόσμια, έντυπη έκδοση των New York Times.

Αφορμή για το αφιέρωμα στην Ελληνίδα ποιήτρια είναι η έκδοση ποιημάτων της στα αγγλικά από το πανεπιστήμιο Yale.

"Σκοτάδι και χάος"

Όταν ο δημοσιογράφος της ζήτησε, μεταξύ άλλων, να περιγράψει την κατάσταση στην Ελλάδα, η 81χρονη ποιήτρια είπε χαρακτηριστικά: "Σκοτάδι και χάος".

2013 απαντήσεις

Ποτέ μου δεν πίστεψα στον Αϊ Βασίλη. Δεν το λέω για καλό, για κακό το λέω. Στα παιδικά μου χρόνια, που θα μπορούσα να πιστέψω στον Άι Βασίλη, εκείνος δεν ερχόταν.

Άλλο καημό δεν είχαν δηλαδή οι γονείς μου από το να αγοράζουν παιγνίδια και να τα δίνουν στον … Άγιο να τα φέρει. Τα δώρα μας ήταν καμιά σοκολάτα άντε και κανένα ζευγάρι καινούργιες κάλτσες.

Τα παιγνίδια τα φτιάχναμε μόνοι μας. Με μια πρόκα καρφωμένη σε ένα παλιό σκουπόξυλο έφτιαχνα ένα ωραίο τουφέκι. Του- του- του- του- έκανα, όπως υπέθετα ότι κάνει μια καραμπίνα και έτοιμος ο καουμπόης. Στο κρεβάτι μου από κάτω βέβαια είχα καμιά δεκαριά πλαστικά στρατιωτάκια (για τα μολυβένια έμαθα μετά) σημάδι ότι κάποιος, κάποτε, μου τα είχε φέρει.

Χρόνε, άτιμε!

του Δημήτρη Καμπουράκη 

Βρε καλώς τον καινούριο χρόνο. Πέρασε μέσα, καλέ μου κύριε. Βολέψου.

Ξέρεις πού. Πάνω στον σβέρκο μου. Βολέψου και συνέχισε τη δουλειά σου. Κύρτωσε λίγο περισσότερο τη ράχη μου, τσιμένταρε μια στάλα παραπάνω τους οσφυϊκούς μου σπονδύλους. Κάνε λίγο πιο μυγιάγγιχτο το στομάχι μου, δώσε μου μια ξαφνική σουβλιά στο γόνατο.

Μετάτρεψε σε μικρή περιπέτεια τη μεταμεσονύχτια χώνεψη μου και το πρωινό δέσιμο των κορδονιών μου. Πρόσθεσε μερικά παραπάνω λιπίδια στις αρτηρίες μου, μείωσε κι άλλο τον χώρο που έχουν τα πνευμόνια μου για καθαρό αέρα.

Θέρισε όσες τρίχες άντεξαν ως τώρα πάνω στο κεφάλι μου, φρόντισε το πέος μου να δείχνει συνεχώς έξι ώρα, κάνε γιορτινό δωράκι στο δέρμα μου μια ντουζίνα στίγματα και πανάδες. Ρίξε μια ενισχυμένη δόση πρεσβυωπίας στα μάτια μου, κάψε μερικά ακόμα εκατομμύρια απ’ τα εγκεφαλικά μου κύτταρα.

Ουκ αν λάβοις

Χιλιάδες φορολογούμενοι στα γκισέ των εφοριών επιστρέφουν τις πινακίδες των οχημάτων τους. Αντί για τέλη κυκλοφορίας, σκοπεύουν να πληρώσουν μόνο εισιτήρια αστικών συγκοινωνιών!

Εκατοντάδες χιλιάδες αδυνατούν να πληρώσουν καύσιμα για τις μετακινήσεις τους αλλά και για τη θέρμανση των οικιών τους. Οι ουρές στα συσσίτια της Εκκλησίας και των δήμων μεγαλώνουν με γεωμετρική πρόοδο. Οι οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία είναι μεγαλύτερες από εκείνες που προβλέφθηκαν - ακόμα και στα πιο απαισιόδοξα σενάρια. Τα λουκέτα στην αγορά είναι καθημερινότητα και οι στρατιές των ανέργων πυκνώνουν.

«Καλό χρόνο να’χεις»

 Του συγγραφέα Δημήτρη Καραβασίλη

Ο χρόνος αυτές τις μέρες έχει την τιμητική του.  Αλλά και την τιμή του. Και μάλιστα όσο πάει και ακριβαίνει. Επειδή λιγοστεύει.  Και ό,τι είναι σπάνιο είναι και ακριβό.

Αυτές οι διαπιστώσεις ωστόσο είναι το βραβείο ενός θαραλλέου ανθρώπου. Το να σταθείς αντιμέτωπος με τον χρόνο και να μετρηθείς μαζί του είναι κατόρθωμα. Οποιος τον κοιτάζει κατάματα, είναι σα να βλέπει το βάθος της δικής του ψυχής. Επειδή ο χρόνος κυρίως είναι θεριστής. Έρχεται τακτικά για να δρέψει τους καρπούς της δικής σου σποράς. Αλοίμονο αν βρει το χωράφι της ζωής σου χέρσο.

Δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς την διαφθορά;

Ή πρέπει να αλλάξουν συμπεριφορά οι ηγέτες μας και να ξεχάσουν τα παλαιοκομματικά τερτίπια ή πρέπει να αλλάξουμε ηγέτες, χωρίς πολιτικό παρελθόν

Προκειμένου να δικαιολογήσει την ταχύτατη ένταξη και χωρίς καν κάποια στοιχειώδη διαπραγμάτευση με το ΔΝΤ, ο πρώην πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου, είχε δηλώσει -και μάλιστα στην αλλοδαπή- ότι κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα. Είναι ο συνήθης τρόπος δικαιολογίας με μετάθεση των ευθυνών σε άλλους, και μάλιστα με αγενέστατο και προσβλητικό για τον λαό τρόπο.

Όχι τόσο διότι είπε μια αλήθεια -δυστυχώς-, σε ξένα Μέσα Επικοινωνίας (σοβαρό παράπτωμα για οποιονδήποτε πολιτικό, πόσο μάλλον για τον πρωθυπουργό), αλλά κυρίως επειδή ο κ. Γ. Παπανδρέου δεν συναισθάνθηκε το βάρος της μεγάλης ευθύνης που φέρει, τόσο ο ίδιος προσωπικά, όσο και μεγάλος αριθμός των συντρόφων του (και όχι μόνον αυτών φυσικά, αφού οι «διαπλεκόμενοι» δεν έχουν πολιτικό χρώμα).

Η Λαγκάρντ στην Ξάνθη

Το τελευταίο που θα σκεφτόμουν θα ήταν να γράψω κάτι για το φρικτό έγκλημα της Ξάνθης. Δέχτηκα, όμως, χθες δυο μηνύματα από Ξανθιώτες. Σε απόγνωση και οι δυο.

Η Ξάνθη σήμερα μιλά μόνο για κρεμάλες, φωτιές, θανάτους και τιμωρίες. Κι όχι μόνο η Ξάνθη. Βούηξε το διαδίκτυο. Σοβαροί και ψύχραιμοι άνθρωποι, ακόμη και νομικοί, να κάνουν λόγο για θανατική ποινή. Οι πιο παρορμητικοί, να μιλούν για παράδοση του δράστη στον όχλο.

Λίγες οι φωνές που άρθρωναν λόγο για νομικό σύστημα, δικαιοσύνη κλπ. Ντροπής πράγματα τα “Ελληνάρες, τι θα λέγατε αν ο δράστης ήταν λαθρό” κι η προσπάθεια να επιδείξει κάποιος είτε την ανοχή και τη φιλία του στους “ξένους” είτε την κακώς εννοούμενη “πατριωσύνη” του.

Η περίπτωση Παπακωνσταντίνου

Ηταν αρχές του 2010, οταν το μικρό φυλάκιο που είχε στηθεί μπροστά σε μια διπλοκατοικία σ' ενα μικρό δρόμο του Χολαργού, αποσυρόταν απο ενα γερανό. Οπως εμαθα αργότερα, μεταφέρθηκε καπου στην Εκάλη για να στηθεί εξω απο την νεα κατοικία του Γ.Παπακωνσταντίνου.

Κάποια εφημερίδα, αναφέρθηκε με υπαινιγμό στην μετακόμιση του ήδη πανίσχυρου υπουργού Οικονομικών προς το προάστιο σύμβολο του νεοελληνικού πλουτισμού. Η απάντησή του Παπακωνσταντίνου, ήταν ιδιαίτερα απογοητευτική για εναν φιλόδοξο πολιτικό που εμφανιζόταν ως εκείνος που θ' αντικαταστήσει τους φθαρμένους πολιτικούς της μεταπολίτευσης: "Λόγω οικονομικής κρίσης, βρήκα φθηνότερο ενοίκιο στην Εκάλη", είχε περίπου πει...

Τα ισόβια να είναι ισόβια

Η φράση του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή για την ισόβια κάθειρξη, που πρέπει να σημαίνει ισόβιο εγκλεισμό, ελέχθη σε διαφορετικές περιστάσεις και συνθήκες. Είχε να κάνει με την υπόθεση των πρωταιτίων της 21ης Απριλίου.

Ωστόσο, σήμερα ξαναγίνεται επίκαιρη λόγω του κύματος της φριχτής εγκληματικότητας που σαρώνει όλες τις γωνιές της επικράτειας. Ο ασύλληπτα σαδιστικός τρόπος που μαρτύρησε η νεαρή γυναίκα στην Ξάνθη, ο βιασμός, ο βασανισμός και η πυρπόληση του ανυπεράσπιστου κορμιού της κάτω από το σπίτι των γονιών της έχουν αφήσει άφωνη την ελληνική κοινωνία.

Stern: Μια χούφτα πανίσχυρα τζάκια διοικούν την Ελλάδα. Ποιούς κατονομάζει

Εκτενές άρθρο για τα «πανίσχυρα οικονομικά τζάκια» περιλαμβάνει το γερμανικό περιοδικό Stern στο τεύχος που κυκλοφορεί με τίτλο «Μονοπώλιο των εκατομμυριούχων» και ισχυρίζεται ότι εδώ και πολλές γενιές 2.000 οικογένειες διαμόρφωσαν το υπάρχον σύστημα και αποκόμισαν τεράστια κέρδη.

Η επίθεση αυτή στο ελληνικό επιχειρηματικό κατεστημένο ενισχύει τα σενάρια που φέρουν τους δανειστές και την Τρόικα να βρίσκονται σε μετωπική σύγκρουση με τα ελληνικά οικονομικά συμφέροντα που οικοδομήθηκαν στη Μεταπολίτευση.

Το δημοσίευμα ξεκινάει από τον Φώτη Μπόμπολα, τον οποίο οι συντάκτες του άρθρου επισκέπτονται στο γραφείο του:

TV με άρωμα..παστουρμά!

Του Φαήλου Κρανιδιώτη. 
 
Ποτέ τους τα αφεντικά των τηλεοπτικών σταθμών δεν διακρίνονταν για το υψηλό τους ελληνικό φρόνημα. Τεράστιος και εξωθεσμικός ο ρόλος τους στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης και της αισθητικής των πολιτών, της γλώσσας, των προτύπων της νεολαίας.

Ηταν και είναι οι βραχίονες επιρροής και εκβιασμών, τα τμήματα «ψυχολογικού πολέμου» των εθνικών εργολάβων και προμηθευτών, αλλά δεν παύουν να έχουν μεγάλο ρόλο και στη σύγχρονη κουλτούρα.

Πάντα το γούστο των εν λόγω αφεντικών ήταν φτηνιάρικο, διαμορφωμένο από την πολλή συνάφεια με τραγουδιάρες, μόδιστρους και «τηλεπερσόνες». Ετσι είναι πια, δυστυχώς, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, η ψευτοαστική τάξη που έχουμε. Εκτός από τρόφιμοι του κρατικού πρυτανείου, είναι μύστες του ντιριντάχτα και του φαίνεσθαι.

Οι "χαλασμένοι", εμείς

Όταν στις 28 Μαΐου του 1979 ο Καραμανλής υπέγραφε την συμφωνία ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα κάποιος από εμάς που παρακολουθούσαμε ζωντανά από την τηλεόραση... όλη την τελετή από το Ζάππειο πέταξε μια κακόηχη παρόλα “Τώρα θα τους χαλάσουμε κι αυτούς”.

Έτσι ήμασταν πάντα, “χαλασμένοι”. Τώρα το διαπιστώνουμε εξ αιτίας όλων αυτών των Ελλήνων δεύτερης και τρίτης γενιάς που γαλουχήθηκαν μεν με τα Ελληνικά ιδεώδη αλλά με νοοτροπίες εκτός Ελλάδας. Φέρνουν έναν νέο αέρα πολύ πιο τεχνοκρατικό απ’ ότι οι γηγενείς εντός των συνόρων μας. Προσπαθούν να εφαρμόσουν κάποιους κανόνες ορθολογιστικούς.

Ας τολμήσουν οι έχοντες!

Οι αποφάσεις και οι εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων δημιουργούν προσδοκίες και προσφέρουν ελπίδες ότι η χώρα θα παραμείνει στην Ευρωζώνη, ότι τα χειρότερα πέρασαν, ότι δεν θα χρειαστούν άλλα μέτρα.

Οτι φαίνεται μια αχνή αχτίδα φωτός στην άκρη του τούνελ, τέλος πάντων. Ομως η κρίση έχει αφήσει βαθιές πληγές στην κοινωνία. Είναι πολλοί οι συμπολίτες μας που έχουν χάσει τη δουλειά τους και έχουν ενταχθεί στην κατηγορία των «νεόπτωχων».