Δούρειος ίππος στην Ελλάδα!

Σε κάθε μορφή κρίσης και κυρίως στην οικονομική, ευδοκιμούν φαινόμενα ‎‎«ευκαιριών». Όπως πολύ σωστά μερικοί οικονομολόγοι λένε, η «κρίση» για κάποιους ‎είναι συνώνυμη με την «ευκαιρία». Οι «ευκαιρίες» ποικίλουν ως προς το αντικείμενό τους, αλλά πάντως όλες ‎προσφέρουν μεγάλο έως τεράστιο κέρδος με ένα θεωρητικά μικρό αντίτιμο.

Η χώρα μας, περνώντας μια σειρά από κρίσεις (ηθική, πολιτισμική, οικογενειακή, ‎κοινωνική, εθνική, γεωργική, δημοκρατίας, ελευθερίας, παραδόσεως, συνειδήσεως ‎και πλήθος άλλων) κατέληξε στο τελευταίο τους στάδιο, αποτέλεσμα όλων των ‎υπολοίπων, αυτό της οικονομικής κρίσης. Με την σειρά τους, μια σειρά οικονομικών ‎ευκαιριών προκαλούν τον κάθε Έλληνα να τις «εκμεταλλευτεί».‎

Πριν λίγες εβδομάδες χτυπά το τηλέφωνο.‎
‎- Φίλε, μήπως χρειάζεσαι λεφτά;
‎- Το ρωτάς; Αν δεν είναι να κλέψω και να ζημιώσω κάποιον, σίγουρα τα έχω ανάγκη!
‎- Όχι φίλε, όλα καθαρά, εύκολα και νόμιμα!
‎- Πέσε στο ψητό!

‎- Μεγάλη πολυεθνική εταιρία… αντί να δαπανήσει τα λεφτά σε διαφημίσεις, τα ‎μοιράζει μεταξύ των μελών της… ένας γνωστός καθάρισε μέσα σε ένα χρόνο πάνω ‎από 15.000!!
‎- Φίλε αυτό που λες μου φαίνεται σαν «πυραμίδα»!
‎- Όχι! Όχι! Καμία σχέση, αυτοί το λένε δεντράκι!…

Δεν πέρασε πολύς καιρός και άλλοι δύο «γνωστοί» με θυμηθήκαν για να μου ‎προσφέρουν παρόμοια δυνατότητα κερδών. Πυραμίδες, αεροπλανάκια, δεντράκια και πάσης φύσεως ‎ζαρζαβατικά και εφευρήματα έχουν εισέλθει δυναμικά στην ζωή μας, ελπίζοντας ότι ‎θα κερδίσουν την εγχώρια αγορά με την επαγγελία αμυθήτων κερδών. Όμως αυτή ‎είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Όπως και να τα περιγράψεις, όλα αυτά είναι ‎πυραμιδοειδή. Κοινώς, αποφέρουν τον ίδιο ρυθμό κερδών με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, ‎χωρίς κανένα ουσιαστικό ή με ελάχιστο παραγόμενο έργο, πλουτίζοντας μονάχα τον ‎κορμό του δέντρου, που σίγουρα δεν είσαι εσύ και όσοι συμμετέχουν!

Πράγματι ελκυστικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι περισσότεροι θα έκαναν σχεδόν τα ‎πάντα ώστε να ανταπεξέλθουν στις σημερινές ανάγκες, αγνοώντας πως με αυτόν τον ‎τρόπο σφίγγουν από μόνοι τους την θηλιά ακόμα πιο σφιχτά στο λαιμό τους. Κοινότητες και δήμοι, κυρίως στην επαρχία, έχουν ολοκληρωτικά επιδοθεί στο ‎ανελέητο κυνήγι υποψήφιων “γνωστών – συνεργατών”, εθελοτυφλώντας μπροστά ‎στον κίνδυνο ενός άμεσου και οδυνηρού οικονομικού μαρασμού.

Πραγματοποιώντας η κάθε μια «οικονομικό έγκλημα» κατά της Ελλάδος, οι ξένες ‎εταιρείες προσφέρουν αρχικό ποσό κοντά στα €400 για κάποιο μικρό αριθμό μηνών, ‎αν προκαταβάλεις σε αυτούς ποσό €250-300 και εντάξεις με την σειρά σου 4 φίλους ‎στο “κόλπο”, όπου και αυτοί με την σειρά τους θα μυήσουν άλλους 4 κοκ. Τελικώς, ‎από εσένα θα έχουν εισχωρήσει σε αυτήν την «μαύρη» οικονομική τρύπα 60 άτομα! Όταν λοιπόν διαφημίσεις το προϊόν τους ( ;;; ) σε 60 άτομα, είσαι πλέον ένας καλός ‎πελάτης και σε αποζημιώνει η εταιρία για την προσφορά σου. Βεβαίως, μετά το τέλος ‎της όλης διαδικασίας, δεν θυμάσαι σχεδόν ποτέ πιο ήταν το αρχικό διαφημιζόμενο ‎προϊόν!‎

Πραγματικά, έχεις αναλογιστεί πριν συμμετάσχεις, ότι από το ποσόν πχ των €290 που ‎θα καταβάλει το καθένα από τα 60 άτομα τα οποία θα βάλεις στο σύστημα, σε εσένα ‎θα δώσουν €6-30;

Έχεις αναλογιστεί ότι αντί να αμειφθείς με τα χρήματα που η εταιρεία δήθεν δεν θα ‎διέθετε ώστε να διαφημίσει το προϊόν της, την έχεις ΕΣΥ ανταμείψει με το υπόλοιπο ‎ποσό των €260 – €284 από κάθε άτομο, τουτέστιν συνολικά €15.600 – €17.040, χωρίς ‎ούτε ένα ελάχιστο μέρος αυτών των χρημάτων να πάνε σε εταιρείες διαφήμισης, ‎ηθοποιούς, εργάτες αφισοκόλλησης, μέσα προβολής, ακόμα και σε κάθε είδος ‎φορολόγησης από όλες τις παραγωγικές διαδικασίες κλπ;

Δεν αντιλαμβάνεσαι ότι όλα αυτά τα λεφτά αδειάζουν από τις τσέπες των συγγενών ‎και φίλων σου (και αρχικά της δικής σου) και φεύγουν απευθείας σε απατεώνες του ‎εξωτερικού χωρίς πολλές φορές καν να φορολογηθούν και χωρίς ποτέ να υπάρχει ‎περίπτωση να επιστρέψουν;‎

Δεν συνειδητοποιείς ότι αναγκαστικά η «δεξαμενή» των νέων πελατών θα φτάσει ‎κάποτε στον πάτο της και τότε όλα τα νεοεισελθόντα μέλη (που θα είναι και η μεγάλη ‎πλειοψηφία, η βάση του δέντρου ή της πυραμίδας) θα χάσουν μια κι έξω τα χρήματα ‎που κατέβαλαν;

Δεν ήταν αρκετό το πρόσφατο παράδειγμα του χρηματιστηρίου για να πονηρευτείς ‎ότι όλες οι φούσκες σκάνε, και όταν σκάσουν τα σκάγια χτυπούν λιγότερο ή ‎περισσότερο όλους ανεξαιρέτως, είτε έχουν παίξει είτε όχι;

Δεν σου αρκεί το κοντινό παράδειγμα της γειτονικής μας Αλβανίας και άλλων ‎χωρών, όπου παρόμοιες ή ακόμα και οι ίδιες εταιρείες -και μάλιστα όχι σε καιρό ‎παγκόσμιας κρίσης- επέφεραν την πτώχευση ολόκληρων κρατών;

Αγαπητέ φίλε, σίγουρα πονάς όπως πονάμε όλοι μας, πιέζεσαι όπως πιεζόμαστε όλοι ‎μας. Μα όσο και να έχεις απογοητευτεί, δεν αξίζει για μερικά «πλασματικά» ευρώ να ‎οδηγήσεις τους συγγενείς σου, τους φίλους σου, εσένα στον γκρεμό και να γίνεσαι ‎συνένοχος της καταστροφής όλης της Ελλάδας. Σκέψου, αν δεν σταματήσουμε να κοιτάμε ο καθένας μόνο την τσέπη του, δεν θα ‎βγούμε ποτέ από κάθε είδους κρίση! Έχουμε υποχρέωση να ενημερώσουμε τους γύρω μας και να διαμαρτυρηθούμε με ‎οποιονδήποτε τρόπο, ώστε το κράτος να σταματήσει να κλείνει τα μάτια σε αυτές τις ‎‎«εταιρίες», που ως ύαινες λυμαίνονται την χώρα μας!‎

 M.P