Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης προχώρησαν σε μετα-ανάλυση μελετών που είχαν διεξαχθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών. Διαπίστωσαν λοιπόν, ότι άτομα που ακολουθούσαν διατροφή πλούσια σε τροφές υψηλού γλυκαιμικού δείκτη και σε γαλακτοκομικά προϊόντα, αντιμετώπιζαν μεγάλο κίνδυνο εμφάνισης ακμής λόγω των ορμονικών διαταραχών που προκαλούσαν τα αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα τους.
Η ακμή αποτελεί μια πολυπαραγοντική δερματική νόσο, η οποία οφείλεται στην υπερπαραγωγή σμήγματος από τους σμηγματογόνους αδένες λόγω ορμονικών διαταραχών (υπερπαραγωγή ανδρογόνων - τεστοστερόνης) που με τη σειρά της οδηγεί στην απόφραξη των πόρων του δέρματος.
Οι πιο ήπιες και κοινές μορφές ακμής, με κύρια συμπτώματα τους ανοιχτούς και κλειστούς φαγέσωρες (μπιμπίκια) που υποχωρούν μετά την εφηβεία συγκαταλέγονται στις μη φλεγμονώδεις μορφές. Οι πιο βαριές περιπτώσεις ακμής που δύσκολα υποχωρούν και έχουν ως κύρια συμπτώματα φλύκταινες, οζίδια ή κύστες και μπορεί να οδηγήσουν σε ουλές, κατατάσσονται στις φλεγμονώδεις μορφές της ακμής.
«Εκρηκτική» η σχέση διατροφής-ακμής
Παλαιότερα οι ειδικοί θεωρούσαν ως κύριους «ενόχους» για την ακμή τη σοκολάτα και άλλες τροφές πλούσιες σε ζάχαρη και λιπαρά. Ωστόσο μελέτες που είχαν πραγματοποιηθεί από τη δεκαετία του ’60 και έπειτα, είχαν «αθωώσει» τη διατροφή σε ό,τι αφορούσε την εμφάνιση της ακμής.
Οι ερευνητές εξέτασαν τώρα τα αποτελέσματα μελετών που πραγματοποιήθηκαν από το 1960 μέχρι το 2012. Μέσω της συλλογής των στοιχείων κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μια διατροφή υψηλού γλυκαιμικού «φορτίου» σε συνδυασμό με τη συχνή κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων αποτελούν τους «πρωταγωνιστές» στην εκρηκτική σχέση ανάμεσα στη διατροφή και στην εμφάνιση της ακμής.
«Η αλλαγή ως προς τη στάση των ειδικών απέναντι στη διατροφή, παρατηρήθηκε επειδή δύο από τις μεγαλύτερες μελέτες που αναφέρονται στην επιστημονική βιβλιογραφία απορρίπτουν τον συσχετισμό ανάμεσα στη διατροφή και στην ακμή» εξηγεί η δρ Τζένιφερ Μπέρις.
Όπως εξηγούν οι επιστήμονες με δημοσίευσή τους στο επιστημονικό έντυπο «Journal of the Academy of Nutrition and Dietetics», τα ευρήματα που προκύπτουν από την μεγαλύτερη μετα-ανάλυση που έχει γίνει μέχρι σήμερα για το συγκεκριμένο θέμα, υπογραμμίζουν ότι η συνεργασία δερματολόγων και διατροφολόγων θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες πιο αποτελεσματικές θεραπείες κατά της ακμής.
«Η επιστημονική κοινότητα δεν θα πρέπει να απορρίψει την πιθανότητα αντιμετώπισης της ακμής μέσω της διατροφής» υποστηρίζει η δρ Μπέρις. «Ο κάθε ασθενής με ακμή αποτελεί μια μεμονωμένη περίπτωση και για τον λόγο αυτόν οι διατροφικές οδηγίες που ακολουθεί οφείλουν να είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του» τονίζει η ίδια.
