Αφενός οι ελεγκτικοί μηχανισμοί αποδεικνύονται στην πράξη ανεπαρκείς, αφετέρου ένα μεγάλο μέρος των προστίμων που επιβάλλονται στους παραβάτες επιχειρηματίες δεν καταβάλλεται ποτέ.
Μαζί όμως με τον περίφημο αντικαπνιστικό νόμο, ο οποίος στην ουσία δεν εφαρμόστηκε ποτέ καθολικά, «κάηκε» και η γραμμή καταγγελιών «1142» κατά του καπνίσματος, η οποία, σύμφωνα με πληροφορίες, έχει τεθεί εδώ και δύο περίπου μήνες εκτός λειτουργίας, καθώς το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) αδυνατεί πλέον να τη χρηματοδοτεί.
Αν και το ΚΕΕΛΠΝΟ, με το οποίο επικοινώνησε το Capital.gr υποστηρίζει πως το 1142 λειτουργεί κανονικά για όσους θέλουν να καταγγείλουν παράβαση του νόμου για την απαγόρευση του καπνίσματος, η γραμμή δείχνει να είναι κατειλημμένη εδώ και μέρες. Την πληροφορία πως το 1142 δεν λειτουργεί πια λόγω έλλειψης πόρων επιβεβαιώνει εντούτοις και ο πρόεδρος της Επιτροπής για τον έλεγχο του καπνίσματος Παναγιώτης Μπεχράκης, ο οποίος μάλιστα σημειώνει πως η γραμμή καταγγελιών, ακόμη και όταν ήταν ενεργή, απέδωσε ελάχιστα, καθώς οι έλεγχοι των επιθεωρητών του υπουργείου Υγείας και της Δημοτικής Αστυνομίας ήταν καθυστερημένοι και σπασμωδικοί.
Η γραμμή ενημέρωσης και υποστήριξης 1142 για την διακοπή του καπνίσματος είχε τεθεί σε λειτουργία από το ΚΕΕΛΠΝΟ την 1η Σεπτεμβρίου 2010, καθημερινά 7.00 μέχρι τις 24.00. Στόχος της λειτουργίας της ήταν από τη μια η ενημέρωση πολιτών και επαγγελματιών για τον αντικαπνιστικό νόμο, η παροχή υποστήριξης και πληροφοριών για όσους θέλουν να σταματήσουν το κάπνισμα, αλλά και η καταγραφή προβλημάτων σχετικά με την εφαρμογή του νόμου, τις καταγγελίες για παραβάσεις στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος και τους εργασιακούς χώρους δημοσίου - ιδιωτικού τομέα.
Το χρονικό ενός νόμου που δεν εφαρμόστηκε ποτέ
Η πρώτη προσπάθεια απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, μεταφορικά μέσα και μονάδες παροχής υπηρεσιών υγείας ήταν το 2002 (ΦΕΚ 1001, τεύχος Β). Ο νόμος όριζε και την υποχρεωτική δημιουργία χώρων μη καπνιστών στα εστιατόρια, καφετέριες κλπ, κάτι που ποτέ δεν εφαρμόστηκε. Ο νόμος τελικά μπήκε στο συρτάρι, καθώς οι έλεγχοι αποδείχτηκαν ανεπαρκείς.
Tην 1η Ιουλίου 2009, θεωρητικά η Ελλάδα... έσβηνε το τσιγάρο με το νόμο 3730/2008, ο οποίος απαγόρευε το κάπνισμα σε όλους τους χώρους εργασίας (συμπεριλαμβάνονται και οι ιδιωτικοί), σταθμούς μεταφοράς, ταξί και επιβατικά πλοία, όπως και σε όλους τους κλειστούς δημόσιους χώρους (καφετέριες και νυχτερινά κέντρα χωρίς δυνατότητα του διαχειριστή της μονάδας να επιτρέψει το κάπνισμα σε όλο το χώρο, εκτός και αν το σύνολο της μονάδας είναι κάτω των 70 τ.μ.).
Ένα χρόνο μετά, την 1η Σεπτεμβρίου 2010, η απαγόρευση του καπνίσματος γενικεύεται -«χωρίς εξαιρέσεις»- σε κάθε κλειστό δημόσιο χώρο (εστιατόρια, καφετέριες, μπαρ, κυλικεία, χώροι εστίασης, κινηματογράφοι, θέατρα, χώροι άθλησης, αίθουσες αναμονής, χώροι εργασίας ιδιωτικοί και δημόσιοι, ταξί). Τα πρόστιμα θα επιβάλλονταν επιτόπου από τις αρμόδιες αρχές και θα μειώνονταν στο ήμισυ εάν αποπληρώνονταν σε διάστημα 15 ημερών από την επιβολή τους. Το πρόστιμο προς τους ιδιοκτήτες (600 ευρώ) προβλεπόταν ότι θα διπλασιάζεται σε κάθε επόμενη παράβαση, ενώ συνεχιζόμενες παραβάσεις θα οδηγούσαν σε προσωρινή σφράγιση του καταστήματος, ακολουθούμενη από οριστική σφράγιση κατά την πέμπτη παράβαση.
Όλα αυτά, πάντα στη θεωρία, διότι σήμερα ο αντικαπνιστικός νόμος είναι στην πράξη ανενεργός. Πάρα ταύτα, η Επιτροπή για τον έλεγχο του καπνίσματος προσπαθεί να επαναφέρει τη γραμμή καταγγελιών 1142. Όπως σημειώνει ο κ. Μπεχράκης, έχουν σταλεί επιστολές προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας, χωρίς όμως ανταπόκριση μέχρι στιγμής.
Βίκυ Κουρλιμπίνη
vicky.kourlibini@capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.