24 Απριλίου 2013

Σταύρος Γεωργόπουλος - Το ήθος και το ύφος της εξουσίας

Φίλες και Φίλοι, η πατρίδα μας βυθίζεται σε μια πρωτοφανή ηθική και κοινωνική κρίση. Φοβάμαι ότι πρόκειται για ηθική παρακμή και σήψη. 

Η κρίση -τουλάχιστον- δεν είναι τόσο τελειωτική.
Στον οργανισμό μας, μετά από μια κρίση που φέρνει ένα κλονισμό της υγείας μας, μπορεί να έλθει μια ανάκαμψη, μια νέα ισορροπία της υγείας μας. 


Στην παρακμή και τη σήψη υπάρχει κάτι το ανίατο, γι’ αυτό μπορεί η κατάσταση να είναι θανάσιμη, να είναι τελειωτική.
Σαπίζουν τα θεμέλια του Έθνους, κινδυνεύουμε να υποστούμε γενοκτονία στον τομέα αυτό. 

Φίλοι μου,
Αντί για το βάθεμα και το πλάτεμα της Δημοκρατίας και της συναίνεσης, ζούμε το βάθεμα και το πλάτεμα των υποσχέσεων, του ψεύδους, της διαφθοράς, της ιδιοτέλειας, της υποκρισίας, της προκλητικότητας, της υποτέλειας, της διάλυσης του κοινωνικού ιστού, της κληρονομικής διαδοχής κ.ά. 

Μια εικόνα αυτού του βάθους και πλάτους, δίδουν πολυάριθμα γεγονότα διαφθοράς, ανασφάλειας, εγκλημάτων, κυρίως οικονομικών, από επίορκους δημόσιους λειτουργούς, επιχειρηματίες και οικονομικά ισχυρούς «παράγοντες», όπως π.χ. τα σκάνδαλα: των ληστειών, των εγκλημάτων, του Χρηματιστηρίου, των ομολογιούχων, του Βατοπεδίου, του λαθρεμπορίου των υγρών καυσίμων, των εξοπλιστικών προγραμμάτων της εθνικής μας άμυνας (προμήθειες υποβρυχίων, ελικοπτέρων, καυσίμων, ορυκτελαίων, οχημάτων), των Ολυμπιακών Αγώνων, της εμπορίας όπλων, της εμπορίας ναρκωτικών, της διάλυσης των Ταμείων και πολλών άλλων. 

Ευτελέστερο όμως και αθλιότερο από τα προαναφερθέντα είναι η διεθνής διαπόμπευση, ο εξευτελισμός και ο διασυρμός της Ελλάδας και των Ελλήνων από ανεπαρκείς πολιτικούς και τρομοκράτες του Νόμου. 

Πρέπει να σπάσουν όλα τα αποστήματα, για να αποκαλυφθεί το μέγεθος της σήψης, το μέγεθος εκείνων που έκλεβαν τα λεφτά των Ελλήνων πολιτών και τους οδήγησαν στην εξαθλίωση.
Θα φανεί, επίσης, πως βασίλευε και βασιλεύει ο Νόμος τις ένοχης αλληλοσυγκάλυψης μεταξύ ανθρώπων, με το ίδιο αμαρτωλό παρελθόν! Πως σε θέσεις κλειδιά μπορούσαν και μπορούν να εισχωρήσουν τρωκτικά, πιθανόν και «σεσημασμένοι απατεώνες», αρκεί να έχουν γερές «διασυνδέσεις» με υψηλά πρόσωπα. 

Είναι αλήθεια, ότι οι λέξεις που ανεβαίνουν ένοχα στα χείλη μας και διαχύνουν την οσμή της σήψης, είναι η ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗ και το ΚΥΚΛΩΜΑ. Οι φράσεις «έχει διασυνδέσεις» ή είναι στο «κύκλωμα», έχουν γίνει τίτλοι καταξίωσης και ευδοκιμούν μέσα στην πηχτή ΑΔΙΑΦΑΝΕΙΑ της εξουσίας και το μάρμαρο πληρώνουν, κατά κανόνα, οι έντιμοι νέοι και οι έντιμοι νοικοκυραίοι. 

Φαινόμενα διαπλοκής, διαφθοράς, ατιμωρησίας, τα οποία έλκουν, πέραν των άλλων, τη «δύναμή» τους και από το αναχρονιστικό σύνταγμα, που λειτουργεί σε αρκετές περιπτώσεις και αυτό σαν τείχος προστασίας των επιχειρηματιών αλλά και των δημόσιων λειτουργών, που λυμαίνονται τη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες. 

Το παράξενο είναι ότι, μετά τον ευτελισμό και τη διαπόμπευση που έχει υποστεί η ιστορική και τιμημένη πατρίδα μας, τολμούν και μιλάνε ακόμη οι αργυρώνητοι υποτελείς, εν ονόματι του υπέρτατου κριτή, δηλαδή του Λαού, τον οποίο έχουν οδηγήσει σε απόγνωση. 

Στο όνομα όμως αυτού του υπέρτατου κριτή, που του διέσυραν την υπόληψη και του καταχράσθηκαν δισεκατομμύρια, κανένα αίσθημα ΕΝΟΧΗΣ! Ούτε ένας μυς δεν συσπάσθηκε στο πρόσωπό τους. Ούτε καν ίδρωσε το αυτί τους. Δεν φάνηκε να ερυθριά κανένας. 

Στη συνέχεια, μάλιστα, συμπεριφέρονται με τέτοια αλαζονική προκλητικότητα, που σε άλλη χώρα θα είχε χαλάσει ο κόσμος! Πράγματι, όλοι περιμέναμε να δούμε κάποια υπολείμματα ευθιξίας, σε κάποια πολιτικά και κυρίως κυβερνητικά στελέχη δεν βρέθηκε ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ, αλήθεια, ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, προς επιβεβαίωση του κανόνα, που να βγει μπροστά, να διαχωρίσει τη θέση του, να περισώσει την ηθική του ακεραιότητα… ΣΙΓΗ ΤΑΦΟΥ… σιγή νεκρού στο ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ!… 

Αυτή, φίλοι μου, η ομαδική σιωπή δεν μπορεί να είναι αποδοχή. Είναι φαινόμενο ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ. Είναι ΦΟΒΟΣ. Αλλά όταν όλοι έχουν χάσει σε τέτοιο βαθμό την ελευθερία τους, τι περιμένει απ’ αυτούς η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ; 

Βεβαίως, τεράστιες ευθύνες έχει, εκτός από τη Νομοθετική και την Εκτελεστική εξουσία, και η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η οποία λειτουργεί σαν φτωχός συγγενής, επαιτώντας ή ξεσκονίζοντας τον γιακά. 

Εύχομαι τα στελέχη της Τ.Α. να μη προτάσσουν, παντός άλλου, την καρέκλα. Βεβαίως, ευθύνες έχουν κι εκείνοι που επιλέγουν τα πρόσωπα. Για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπως και για τις επιλογές των πολιτών και για τις ανάλογες ή μη ευθύνες που φέρουν, θα επανέλθω με νέο άρθρο μου.
Φίλοι μου, 

Η νύχτα μάκρυνε πολύ, πρέπει να ξημερώσει Ελληνικά και τα φαντάσματα να τραβηχτούν στις γωνιές που τους ανήκουν, στις γωνιές των ερειπίων τους, εκεί που στοιβάζονται οι ελληνοντροπιασμένοι. Οι ευθύνες του Λαού μας πυκνώνουν πολύ, για το σήμερα και το αύριο, για το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας και της Πατρίδας μας, πριν να μας κάνουν πρόσφυγες στον τόπο μας, πριν να μας παραδώσουν καμμένη γη και πριν εξουθενώσουν και αποστεώσουν το Λαό μας, είναι καλύτερα να προλάβουμε να τους κόψουμε τα χέρια. 

Γιατί, δυστυχώς, το μεγαλύτερο πρόβλημα αποτελούν αυτοί που είναι εντεταλμένοι να λύσουν τα προβλήματα, όταν μάλιστα τα γεγονότα έχουν υπερβεί την ελληνική πραγματικότητα... 


Του Σταύρου Γεωργόπουλου,
π.Δημάρχου Ηρακλείου Αττικής,
π.Έπαρχου Θήρας - Νάξου -
Κυθήρων