Το
επίδομα προβληματικών και παραμεθόριων περιοχών που λαμβάνουν οι μόνιμοι
υπάλληλοι με σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου του Δημοσίου, των
Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των Νομικών Προσώπων Δημοσίου
Δικαίου, το δικαούνται και οι υπάλληλοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού
δικαίου στους ίδιους φορείς. Αυτό αποφάνθηκε η Ολομέλεια του Αρείου
Πάγου (απόφαση 3/2013),κάνοντας
δεκτή την εισήγηση του εισαγγελέα Ιωάννη Τέντε, μετά από προσφυγή των
εργαζομένων στο «Γενικό Νοσοκομεία Κομοτηνής – Σισμανόγλειο».
Η υπόθεση κρίθηκε αρχικά στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ροδόπης, το οποίο δικαίωσε τους εργαζόμενους κρίνοντας ότι η μη χορήγησή του συνιστά αδικαιολόγητη δυσμενή σε βάρος τους διάκριση. Η υπόθεση έφτασε στον Άρειο Πάγο ύστερα από αναίρεση που άσκησε το νοσοκομείο.
Το επίδομα προβληματικών και παραμεθόριων περιοχών χορηγήθηκε με το Ν. 2470/1997 στους υπαλλήλους του Δημοσίου, των ΟΤΑ και των ΝΠΔΔ, για όσο διάστημα απασχολούνται σε περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί ως προβληματικές και παραμεθόριες. Το επίμαχο επίδομα δόθηκε ως κίνητρο για την παραμονή των υπαλλήλων στις ευαίσθητες αυτές περιοχές.
Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι «η μη χορήγησή του στους επίμαχους εργαζόμενους εισάγει δυσμενή διάκριση σε βάρος τους έναντι των μόνιμων υπαλλήλων, χωρίς αυτή να επιβάλλεται και να δικαιολογείται από λόγους κοινωνικούς ή δημοσίου συμφέροντος».
Η υπόθεση κρίθηκε αρχικά στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ροδόπης, το οποίο δικαίωσε τους εργαζόμενους κρίνοντας ότι η μη χορήγησή του συνιστά αδικαιολόγητη δυσμενή σε βάρος τους διάκριση. Η υπόθεση έφτασε στον Άρειο Πάγο ύστερα από αναίρεση που άσκησε το νοσοκομείο.
Το επίδομα προβληματικών και παραμεθόριων περιοχών χορηγήθηκε με το Ν. 2470/1997 στους υπαλλήλους του Δημοσίου, των ΟΤΑ και των ΝΠΔΔ, για όσο διάστημα απασχολούνται σε περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί ως προβληματικές και παραμεθόριες. Το επίμαχο επίδομα δόθηκε ως κίνητρο για την παραμονή των υπαλλήλων στις ευαίσθητες αυτές περιοχές.
Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι «η μη χορήγησή του στους επίμαχους εργαζόμενους εισάγει δυσμενή διάκριση σε βάρος τους έναντι των μόνιμων υπαλλήλων, χωρίς αυτή να επιβάλλεται και να δικαιολογείται από λόγους κοινωνικούς ή δημοσίου συμφέροντος».