Απανωτά «χαστούκια» δέχεται ο τομέας της υγείας της χώρας.
Δεν είναι οι περικοπές που έχουν υποστεί οι προϋπολογισμοί στα φάρμακα, στα νοσοκομεία, στα μισθολόγια των γιατρών, στις ιατρικές εξετάσεις και πράξεις.
Τώρα, ακόμη και τα ελάχιστα που μας έχουν απομείνει, τα αφαιρούμε από την εσωτερική οικονομία, για να τα δώσουμε στην Τουρκία!
Η τελευταία …μόδα στις προμήθειες των νοσοκομείων, είναι να προμηθεύονται αναλώσιμα προϊόντα και εξοπλισμούς όχι ιδιαίτερης τεχνολογίας, από τους Τούρκους!
Πρόσφατα διαπιστώθηκε περίπτωση απλών νοσοκομειακών κρεβατιών, που ήρθαν από την Τουρκία, σε μεγάλο ελληνικό νοσοκομείο της πρωτεύουσας, προφανώς επειδή ήταν φθηνά…
Παράγοντες όμως της αγοράς νοσοκομειακών υλικών, ανέφεραν πως στα νοσοκομεία μας, δεν γίνονται προμήθειες που αφορούν μόνο τον ξενοδοχειακό εξοπλισμό, όσο κι αν αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί το πλέον «ανώδυνο» ζήτημα προμήθειας.
Τα ελληνικά νοσοκομεία, προμηθεύονται ακόμη και αντιδραστήρια από τη γείτονα χώρα, είτε για έλεγχο εγκυμοσύνης, είτε για ευαισθησία των αντιβιοτικών…
Σε ερώτηση του newsbomb για το θέμα, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Προμηθευτών Επιστημών και Υγείας (ΣΕΠ) κ. Παύλος Αρναούτης, επιβεβαίωσε ότι τα ελληνικά νοσοκομεία προμηθεύονται προϊόντα από την Τουρκία, λέγοντας παράλληλα ότι «δεν υπάρχει δυνατότητα αποκλεισμού της γειτονικής χώρας, εφόσον τα προϊόντα τους φέρουν τη σήμανση CE».
Διερωτήθηκε όμως, «πώς είναι δυνατόν να προτιμώνται προϊόντα εισαγωγής και μάλιστα από τρίτες χώρες, τη στιγμή που υπάρχει εγχώρια παραγωγή;». Και σημείωσε, ότι «με τέτοιου τύπου προμήθειες, καταστρέφεται ο Έλληνας παραγωγός, η ελληνική βιομηχανία, και υποχρεούμαστε να στρεφόμαστε σε εισαγωγές».
Πάντως, τόσο οι εργαστηριακοί γιατροί, όσο και οι παρασκευαστές που απασχολούνται στα νοσοκομεία, δεν προτιμούν τα αντιδραστήρια αυτά, φοβούμενοι πιθανά λάθη στις διαγνώσεις τους.
Γιατί ένα λάθος αποτέλεσμα σε έλεγχο εγκυμοσύνης, μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες.
Ο έλεγχος της ευαισθησίας των αντιβιοτικών όμως, αφορά τη διερεύνηση των μικροβίων και τον έλεγχο των αντιβιοτικών, ώστε να διαπιστωθεί ποιο αντιβιοτικό σκοτώνει το μικρόβιο, άρα, ποιο είναι το φάρμακο που πρέπει να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία του ασθενή. Και συνήθως στα νοσοκομεία, οι μικροβιακές λοιμώξεις είναι πολύ σοβαρές, οπότε χρειάζεται ακρίβεια στο αντιδραστήριο για να μην θρηνούμε θύματα…
Πέρα όμως από την ποιότητα της υπηρεσίας υγείας που παρέχουν τα νοσοκομεία, το γεγονός της προμήθειας προϊόντων από την Τουρκία, δημιουργεί και άλλα ζητήματα.
Η χώρα βρίσκεται σε οικονομική κρίση, χρειάζεται λοιπόν να μειώσει το έλλειμμα που παρουσιάζει στο εμπορικό της ισοζύγιο, άρα και τη ροή χρήματος προς το εξωτερικό.
Οι ελάχιστοι πόροι που έχουν παραμείνει μέσα στη χώρα, είναι απαραίτητο να διατηρηθούν, για να μπορέσει να ξεκινήσει ξανά η «μηχανή» της παραγωγής και της δημιουργίας νέου εισοδήματος.
Στο μεταξύ, προϊόντα που δεν είναι και καμιάς ιδιαίτερης τεχνολογίας, παράγονται ήδη στη χώρα, οπότε η ενίσχυση των ελληνικών επιχειρήσεων θεωρείται τουλάχιστον εθνικό καθήκον.
Αλλά και ψυχρά υπολογιστικά να το δει κανείς, τι είναι άραγε πιο ακριβό: η προμήθεια ενός ελληνικού προϊόντος που παράγει εισόδημα μέσα στη χώρα και δίνει δουλειά σε Έλληνες που θα ξαναδώσουν το εισόδημά τους στο Δημόσιο από τους φόρους και τις εισφορές τους και στον ιδιωτικό τομέα από την εσωτερική κατανάλωση ή η προμήθεια ενός εισαγόμενου προϊόντος που θα διώξει το εισόδημα από τη χώρα και θα μας οδηγήσει ξανά σε ανάγκη εξωτερικού δανεισμού, οπότε η διαφορά θα πληρωθεί και μάλιστα σε τόκους
newsbomb.grΔεν είναι οι περικοπές που έχουν υποστεί οι προϋπολογισμοί στα φάρμακα, στα νοσοκομεία, στα μισθολόγια των γιατρών, στις ιατρικές εξετάσεις και πράξεις.
Τώρα, ακόμη και τα ελάχιστα που μας έχουν απομείνει, τα αφαιρούμε από την εσωτερική οικονομία, για να τα δώσουμε στην Τουρκία!
Η τελευταία …μόδα στις προμήθειες των νοσοκομείων, είναι να προμηθεύονται αναλώσιμα προϊόντα και εξοπλισμούς όχι ιδιαίτερης τεχνολογίας, από τους Τούρκους!
Πρόσφατα διαπιστώθηκε περίπτωση απλών νοσοκομειακών κρεβατιών, που ήρθαν από την Τουρκία, σε μεγάλο ελληνικό νοσοκομείο της πρωτεύουσας, προφανώς επειδή ήταν φθηνά…
Παράγοντες όμως της αγοράς νοσοκομειακών υλικών, ανέφεραν πως στα νοσοκομεία μας, δεν γίνονται προμήθειες που αφορούν μόνο τον ξενοδοχειακό εξοπλισμό, όσο κι αν αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί το πλέον «ανώδυνο» ζήτημα προμήθειας.
Τα ελληνικά νοσοκομεία, προμηθεύονται ακόμη και αντιδραστήρια από τη γείτονα χώρα, είτε για έλεγχο εγκυμοσύνης, είτε για ευαισθησία των αντιβιοτικών…
Σε ερώτηση του newsbomb για το θέμα, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Προμηθευτών Επιστημών και Υγείας (ΣΕΠ) κ. Παύλος Αρναούτης, επιβεβαίωσε ότι τα ελληνικά νοσοκομεία προμηθεύονται προϊόντα από την Τουρκία, λέγοντας παράλληλα ότι «δεν υπάρχει δυνατότητα αποκλεισμού της γειτονικής χώρας, εφόσον τα προϊόντα τους φέρουν τη σήμανση CE».
Διερωτήθηκε όμως, «πώς είναι δυνατόν να προτιμώνται προϊόντα εισαγωγής και μάλιστα από τρίτες χώρες, τη στιγμή που υπάρχει εγχώρια παραγωγή;». Και σημείωσε, ότι «με τέτοιου τύπου προμήθειες, καταστρέφεται ο Έλληνας παραγωγός, η ελληνική βιομηχανία, και υποχρεούμαστε να στρεφόμαστε σε εισαγωγές».
Πάντως, τόσο οι εργαστηριακοί γιατροί, όσο και οι παρασκευαστές που απασχολούνται στα νοσοκομεία, δεν προτιμούν τα αντιδραστήρια αυτά, φοβούμενοι πιθανά λάθη στις διαγνώσεις τους.
Γιατί ένα λάθος αποτέλεσμα σε έλεγχο εγκυμοσύνης, μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες.
Ο έλεγχος της ευαισθησίας των αντιβιοτικών όμως, αφορά τη διερεύνηση των μικροβίων και τον έλεγχο των αντιβιοτικών, ώστε να διαπιστωθεί ποιο αντιβιοτικό σκοτώνει το μικρόβιο, άρα, ποιο είναι το φάρμακο που πρέπει να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία του ασθενή. Και συνήθως στα νοσοκομεία, οι μικροβιακές λοιμώξεις είναι πολύ σοβαρές, οπότε χρειάζεται ακρίβεια στο αντιδραστήριο για να μην θρηνούμε θύματα…
Πέρα όμως από την ποιότητα της υπηρεσίας υγείας που παρέχουν τα νοσοκομεία, το γεγονός της προμήθειας προϊόντων από την Τουρκία, δημιουργεί και άλλα ζητήματα.
Η χώρα βρίσκεται σε οικονομική κρίση, χρειάζεται λοιπόν να μειώσει το έλλειμμα που παρουσιάζει στο εμπορικό της ισοζύγιο, άρα και τη ροή χρήματος προς το εξωτερικό.
Οι ελάχιστοι πόροι που έχουν παραμείνει μέσα στη χώρα, είναι απαραίτητο να διατηρηθούν, για να μπορέσει να ξεκινήσει ξανά η «μηχανή» της παραγωγής και της δημιουργίας νέου εισοδήματος.
Στο μεταξύ, προϊόντα που δεν είναι και καμιάς ιδιαίτερης τεχνολογίας, παράγονται ήδη στη χώρα, οπότε η ενίσχυση των ελληνικών επιχειρήσεων θεωρείται τουλάχιστον εθνικό καθήκον.
Αλλά και ψυχρά υπολογιστικά να το δει κανείς, τι είναι άραγε πιο ακριβό: η προμήθεια ενός ελληνικού προϊόντος που παράγει εισόδημα μέσα στη χώρα και δίνει δουλειά σε Έλληνες που θα ξαναδώσουν το εισόδημά τους στο Δημόσιο από τους φόρους και τις εισφορές τους και στον ιδιωτικό τομέα από την εσωτερική κατανάλωση ή η προμήθεια ενός εισαγόμενου προϊόντος που θα διώξει το εισόδημα από τη χώρα και θα μας οδηγήσει ξανά σε ανάγκη εξωτερικού δανεισμού, οπότε η διαφορά θα πληρωθεί και μάλιστα σε τόκους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.