Κόκκινη κλωστή δεμένη...

Δεν μπορούμε να έχουμε παράπονο. Εκτός από τις «θεσμικές» διασώσεις, υπάρχουν κι εκείνες που τις χρωστάμε στο φημισμένο «ελληνικό δαιμόνιο». Η πιο φρέσκια έχει το όνομα του φυσικού αερίου και την οσμή του πετρελαίου. Κατά διαβολική (ή σαδιστική) σύμπτωση, ενώ πάμπολλοι αδυνατούν να αγοράσουν πετρέλαιο για να ξεχειμωνιάσουν, η μικρή οθόνη της τηλεόρασης και του υπολογιστή, καθώς και πολλά πρωτοσέλιδα κατακλύστηκαν από πετρελαιοπηγές και αγωγούς. Αλλά και από δολάρια. Και όχι σε τίποτα αστεία δισ. πια. Αλλά σε τρισ.: 1,3 τρισ. δολάρια... Καθαρίζουμε το δικό μας χρέος, της Κύπρου και όλων των PIGS και μας περισσεύουν τα πλούτη του Μίδα. Μακάρι οι παραμυθητικές υποθέσεις που παρουσιάζονται σαν αναμφίλεκτα επιστημονικά δεδομένα να αληθεύουν έστω κατά ένα τοις χιλίοις. Αν όμως δεν μας συνεπάρει ο ενθουσιασμός, βλέπουμε πως η έκφραση «η απόρρητη έκθεση ΤΩΝ Ελλήνων επιστημόνων επιβεβαιώνει ότι...», που θεμελιώνει σχεδόν όλα τα ρεπορτάζ και τους σχετικούς τίτλους, πάσχει. Πρώτον, πόσο «απόρρητη» είναι μια έκθεση που διοχετεύεται εντέχνως για να γίνει ευρύτατα γνωστή έως την τελευταία υποδιαστολή της, ώστε να ενισχυθεί με την υπεραξία της υπερβολικής δημοσιότητας και της συναφούς συνωμοσιολογίας; Δεύτερον, το επιβλητικό άρθρο «των» (που θα έπρεπε να λείπει ή να υπάρχει ένας αριθμός στη θέση του) διακινεί την πλασματική βεβαιότητα ότι την υπεραισιόδοξη έκθεση την προσυπογράφει το σύνολο ΤΩΝ Ελλήνων επιστημόνων και όχι μόνο δύο ή τρεις ή... Τρίτον, πόσο ειδικοί είναι όντως όλοι όσοι μας παρηγορούν με πετρελαιοβριθείς δηλώσεις τους στα κανάλια, χωρίς την παρουσία λιγότερο αισιόδοξων ειδημόνων; Προ καιρού σωθήκαμε με τις ανακαλυφθείσες μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής, αξίας 670 δισ. ευρώ. Επειτα σαν διαχειριστής τους εμφανίστηκε «ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου», ομογενής της Αμερικής, που θα μας δώριζε 600 δισ. αν αλλάζαμε το Σύνταγμα. Κατόπιν κυκλοφόρησε η φήμη για την «πρωτοβουλία Ελλήνων εφοπλιστών να αγοράσουν το εθνικό χρέος». Στο ενδιάμεσο πληροφορηθήκαμε ότι το υπέδαφός μας φυλάει εκατοντάδες εκατομμύρια τόνους ουρανίου, οσμίου, λανθανίου κ.λπ., που αρκούν για να ζήσουμε εμείς καλά και πολύ πολύ καλύτερα οι επόμενες είκοσι γενιές Ελλήνων. Ολα αυτά τα εύηχα πλην αστήρικτα επιβάλλουν να φερθούμε τώρα όπως ορίζει η νεότευκτη παροιμία: Οπου ακούς πολύ πετρέλαιο, κράτα και μικρό μπιτόνι.

Του Παντελη Μπουκαλα

kathimerini.gr