Οι εργαζόμενοι υστερούν κατά 1 εκατ. από τους μη απασχολούμενους σε συνθήκες διαρκούς μείωσης αποδοχών
Της Χριστινας Κοψινη
Ενα εκατομμύριο λιγότεροι από τους μη απασχολουμένους –ανέργους και οικονομικά μη ενεργούς– είναι όσοι διατηρούν το «προνόμιο» της απασχόλησης σε συνθήκες διαρκούς μείωσης των αποδοχών τους. Η μεγάλη απαξίωση του εργατικού δυναμικού, συνεπεία της ανεργίας, αναδεικνύεται, εκτός όλων των άλλων, στον πιο ύπουλο υπονομευτή της είσπραξης δημοσίων εσόδων.
Από την εκτόξευση της ανεργίας στο 25,7% (στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ για τον Σεπτέμβριο του 2012) και τη διόγκωση του αριθμού των ανέργων σε περισσότερους από 1.260.000 ανθρώπους, προκύπτει ότι σήμερα ένας εν ενεργεία εργαζόμενος (στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα) «συντηρεί» με το προϊόν της εργασίας του (μειωμένος μισθός, κατάργηση επιδομάτων) περισσότερο από 1 (περίπου 1,5) μη απασχολούμενο πολίτη. Ειδικότερα, οι μη απασχολούμενοι υπερέχουν ήδη κατά 992.000 άτομα έναντι των απασχολουμένων.
Της Χριστινας Κοψινη
Ενα εκατομμύριο λιγότεροι από τους μη απασχολουμένους –ανέργους και οικονομικά μη ενεργούς– είναι όσοι διατηρούν το «προνόμιο» της απασχόλησης σε συνθήκες διαρκούς μείωσης των αποδοχών τους. Η μεγάλη απαξίωση του εργατικού δυναμικού, συνεπεία της ανεργίας, αναδεικνύεται, εκτός όλων των άλλων, στον πιο ύπουλο υπονομευτή της είσπραξης δημοσίων εσόδων.
Από την εκτόξευση της ανεργίας στο 25,7% (στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ για τον Σεπτέμβριο του 2012) και τη διόγκωση του αριθμού των ανέργων σε περισσότερους από 1.260.000 ανθρώπους, προκύπτει ότι σήμερα ένας εν ενεργεία εργαζόμενος (στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα) «συντηρεί» με το προϊόν της εργασίας του (μειωμένος μισθός, κατάργηση επιδομάτων) περισσότερο από 1 (περίπου 1,5) μη απασχολούμενο πολίτη. Ειδικότερα, οι μη απασχολούμενοι υπερέχουν ήδη κατά 992.000 άτομα έναντι των απασχολουμένων.













