Ο Γιάνναρος ήταν ένας μοναδικός καλλιτέχνης και έπαιζε μιμούμενος φωνές. Το ιδιαίτερο, καυστικό χιούμορ του ξεσήκωνε πάντα μικρούς και μεγάλους.
"Εδρασε" κυρίως στην Πάτρα και ουσιαστικά ήταν ο καλλιτεχνικός εγγονός του Μίμαρου. Ενας καραγκιοζοπαίχτης τον οποίο θυμούνται οι παλιότεροι και γνωρίζουν ακόμη και οι νέοι μέσα από την ιδιαίτερη φωνή που έκανε τον καραγκιόζη να μιλά, να ειρωνεύται, να αυτοσαρκάζεται και να κάνει τους πάντες να γελούν.
Ιδιαίτερα οι παλιότεροι θυμούνται το Γιάνναρο με τα αστεία του στα νεανικά στέκια της δεκαετίας του 50' γύρω από τα Ψηλαλώνια.
Ο "Γιάνναρος" ή Γιάννης Μουρελάτος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1931 και μεγάλωσε στην συνοικία Σύνορα.
Ήταν γιος του Ντίνου Μουρελάτου που είχε ένα καπνοπωλείο στην ίδια γειτονία.
Ο Ντίνος Μουρελάτος (1896-1982)είχε γράψει πολλές παραστάσεις Καραγκιόζη, κατείχε την ιστορία του θεάματος και διακρίθηκε ιδιαίτερα για τα εμπνευσμένα σατιρικά στιχάκια του. Δεν έπαιζε Καραγκιόζη, αλλά τον προώθησε σε μεγάλα καλλιτεχνικά ύψη το ταλέντο του και το ήθος του.
Στιχάκι του Ντινου Μουρελατου για τις συνοικίες της άνω πόλης της Πάτρας είναι και το γνωστό..
Από τα Σύνορα οι μερακλήδες
Απ' τα Ταμπάχανα βγαίνουν οι Μόρτες
Και οι τεμπέληδες είναι Καντριανιώτες….
Ο Γιάννης μεγαλώνοντας δούλεψε για μερικά χρόνια στο μηχανουργείο Λεπεσιώτη και Σινιγάλια αλλά στα δεκαεπτά του χρόνια τον τράβηξε η τέχνη του καραγκιοζοπαίχτη ,ήταν γεννημένος για καραγκιοζοπαίχτης όπως έλεγε.
Η πρώτη επαφή με τον μπερντέ ήταν δίπλα στο μεγάλο δάσκαλο Ορέστη (Ανέστη Βακάλογλου) που τον έχρισε βοηθό του μια μέρα που έλειπε ο κανονικός βοηθός του Σπύρος Γαρούφης , ο οποίος ειχε εκτακτο ραντεβου με την κοπελιά του.
Ετσι αρχιζει η ιστορια του επονομαζόμενου Γιάνναρου ,όπως ονομάστηκε εθιμικά.
Ο Γιάνναρος ήταν γεννημένος να παίζει μιμούμενος φωνές και με το σπιρτόζο χιούμορ του να ξεσηκώνει μικρούς και μεγάλους ,κάτι που του είχε αναγνωριστεί προτού γίνει καραγκιοζοπαίχτης ,οι παλιότεροι θα θυμούνται το Γιάνναρο με τα αστεία του στα νεανικά στέκια της δεκαετίας του 50' γύρω στα Ψηλαλώνια.
Ο Καραγκιόζης του Γιάνναρου, είναι πολιτικοποιημένος , αλλά όχι κομματικοποιημένος , με σκληρή γλώσσα που κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει σαν την αυθεντική γλώσσα του ίδιου του καραγκιοζοπαίχτη που ποτέ δεν μασά τα λόγια του και ασκεί σκληρή κριτική για τα κακώς κείμενα, χωρίς να χάνει ποτέ την ευαισθησία του και την αγάπη για τη ζωή.
Ποτέ του δεν σχεδίασε ,και δεν ζωγράφισε φιγούρες και σκηνικά ,τα έβρισκε πάντα έτοιμα από τους άλλους αλλά ήταν σπουδαίος μίμος.
Έπαιζε με φιγούρες του Βασίλαρου που ήταν και δάσκαλος του ,του Θεοδωρόπουλου επίσης δασκαλού του , του Ασπιώτη ,του Αντώναρου και πολλών άλλων ,ακόμα και του μαθητή του Κώστα Μακρή.
Έχει παίξει σε όλα τα θέατρα σκιών που υπήρχαν στην Πάτρα ,όλα τα γνωστά έργα ,καθώς και μερικά δικής του διασκευής ,όπως είναι η Γκόλφω και ο αετός του Ολύμπου με πολύ μεγάλη επιτυχία.
Έχει παίξει και στην επαρχία υπό αντίξοες συνθήκες προβάλλοντας τον Καραγκιόζη του κυρίως στην Αιτωλοακαρνανία και την Ηλεία αλλά και πιο μακριά όπως στην Θεσσαλία και την Μακεδονία, ακόμα και στην Αμερική. Έχει παίξει επίσης τον Πλούτωνα σε συνεργασία με τον ηθοποιό Σταύρο Παράβα στην τηλεόραση.
Αγαπημένο του στέκι το θέατρο ρεκόρ ,στου Τσολιά -δίπλα στην πλατεία Μαρούδα, του θεατρώνη Πίνδαρου, που πρωτόπαιξε το καλοκαίρι του 1968 .
Ο Γιάνναρος παρά την ηλικία του δεν αποσύρθηκε ποτέ από τον μπερντέ ,το πρωί τον έβρισκες εκεί στην Ηλείας 49 κάτω από την πλατεία Ομονοίας που διατηρούσε ένα μικρό θεατράκι-μουσείο ανάμεσα σε αγαπημένες του φιγούρες και σκηνικά.
Πολλά βράδια μαζεύονταν ρομαντικοί λάτρεις του καραγκιόζη ,παλιοί φίλοι του, και ανάμεσα σε ουζάκια και μεζέδες ο μπερντές έπαιρνε φωτιά από το Γιάνναρο που καυτηρίαζε την επικαιρότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.