Το παράδειγμα της Θράκης στον ΟΑΣΕ

Το Museduc.gr είναι μια ιστοσελίδα άγνωστη στους πολλούς, όπως και η περιοχή από την οποία προέρχεται. Ας μην γελιόμαστε: η Θράκη παραμένει εν πολλοίς terra incognita, ακόμη και εν έτει 2012.

Το Πρόγραμμα -σ’ αυτό αναφέρεται η ιστοσελίδα- είναι μία ακόμη εκδοχή αυτής της αφάνειας. Κι όμως, για τους συμμετέχοντες και τους συντελεστές είναι μια πρωτοβουλία της «άλλης», δημιουργικής Ελλάδας που προσπαθεί να απεγκλωβιστεί από τη ρητορική της στασιμότητας. Ενταγμένο στο ΕΣΠΑ, είναι μία ακόμη γέφυρα με το γενικό πνεύμα του εξευρωπαϊσμού.

Πριν από λίγες ημέρες η ειδική σύμβουλος του προγράμματος κ. Θάλεια Δραγώνα μίλησε για το Πρόγραμμα «Εκπαίδευση των Παιδιών της Μουσουλμανικής Μειονότητας στη Θράκη» προσκαλεσμένη από τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη στη συνάντηση με θέμα «Παγκοσμιοποίηση, Ποικιλομορφία και Κοινωνική Συνοχή στο Εκπαιδευτικό Πλαίσιο» που έγινε στο Παρίσι σε συνεργασία του ΟΑΣΕ, με το Συμβούλο της Ευρώπης και την UNESCO.

Τονίστηκε η μεγάλη ιδιαιτερότητα του Προγράμματος για τα διεθνή δεδομένα που είναι η προσήλωση της πολιτείας στο συγκεκριμένο έργο για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, η αμείωτη επένδυση των υπευθύνων και των συνεργατών στο έργο και η πολυεπίπεδη και ολιστική παρέμβαση που εκτείνεται από τη δημιουργία εκπαιδευτικού υλικού ως τη δουλειά με την κοινότητα.

Αλλά και στο πρόσφατο συνέδριο του Προγράμματος, στην Κομοτηνή, η επιστημονική υπεύθυνη, κ. Άννα Φραγκουδάκη, έδωσε έναν περιεκτικό απολογισμό 15 ετών κάνοντας λόγο για τεράστιες αλλαγές στη στάση του μέσου Θρακιώτη, και της πλειονότητας και της μειονότητας. Η αρχή ήταν κάθε άλλο παρά ευοίωνη, άλλωστε. «Κάθε Σεπτέμβρη που ερχόμασταν εδώ νιώθαμε σαν τον αρχαίο Σίσυφο, άντε ξανά από την αρχή να ξανανεβούμε τον βράχο μας. Συναντήσαμε εμπόδια που ήταν η προκατάληψη απέναντι στον άλλο και ο φόβος απέναντι στο διαφορετικό από τη μεριά της πλειονότητας, ενώ από την άλλη λίγο το ίδιο, με έναν πρόσθετο φόβο του τύπου “μα κινδυνεύουμε”, “μα είμαστε μειονότητα”, “θα μας αλώσουν”, “θα μας εκχριστιανίσουν”…».

Σήμερα τα δεδομένα μιλούν από μόνα τους. «Αυτή τη στιγμή συμμετέχουν στο πρόγραμμα κοντά στα 7.000 παιδιά», σημειώνει η κ. Δραγώνα. «Κάποτε μιλούσαμε για 100, για 500, για 1000. Επιπλέον, 600 εκπαιδευτικοί δουλεύουν σ’ αυτό το πρόγραμμα». Αφοπλιστικές είναι και οι συγκρίσεις ανά δεκαετία. Κοντά στο 2000 το 65% των παιδιών δεν ολοκλήρωναν 9βάθμια υποχρεωτική εκπαίδευση. Αυτή τη στιγμή είναι κάτω από 30%. Έχει αυξηθεί επίσης η πρόσβαση στο γυμνάσιο κατά 175% και στο λύκειο κατά 400%.

Το πραγματικό κέρδος, πάντως, υπερβαίνει στατιστικές και ισοζύγια. Ύστερα από 15 χρόνια, τα χωριά άλλοτε απρόσιτα ανοίγονται πλέον στα ερεθίσματα των νέων τεχνολογιών, τον διαπολιτισμικό διάλογο και την κοινωνία της γνώσης. Το κέρδος, τελικά, ισχύει και για τις δύο πλευρές, όπως επισημαίνει η συνεργάτις του προγράμματος, εκπαιδευτικός Σούλα Δημητρίου: «Δεν είναι ότι οι εκπαιδευτικοί που συμμετέχουν στην επιμόρφωση έμαθαν να διδάσκουν καλύτερα τον αόριστο. Μάλλον έμαθαν να βλέπουν καλύτερα τον εαυτό τους και τον μαθητή τους».

 http://tvxs.gr